Ná ’n lang en emosionele reis na die Verenigde State vir ’n komplekse operasie, is die jong Janique Venter nou veilig terug in Bloemfontein, waar sy haar herstel tuis voortsit.
Haar ma, Nadine Mukheibir, beskryf die afgelope maande as ’n uitdagende tog van hoop, vrees en dankbaarheid. “Ons het laas jaar op die dokters afgekom, en dokter Jan du Plessis van Universitas in Bloemfontein het aangebied om Janique se saak te stuur vir verdere ondersoek. Dit het uiteindelik gelei tot haar operasie in die VSA,” verduidelik sy.
Die gesin het in Januarie na Memphis, Tennessee, gereis vir die prosedure. “Ek is verskriklik bang vir vlieg, maar vir my kind sal ek enigiets doen,” sê Mukheibir. Sy vertel hoe die hospitaalpersoneel en gemeenskap hulle ongelooflik ondersteun het.
Die operasie was kompleks en het twee fases ingesluit. “Hulle moes eers haar hoofslagaar aan die regterkant blok om die risiko’s te verminder,” sê Mukheibir. “Die dag ná die groot operasie het sy begin swel, en ons moes noodgedwonge vir ’n tweede operasie gaan. Gelukkig was daar geen bloeding nie, en die ekstra dreineringspype het gehelp om die swelling te verminder.”
Die herstelproses was uitdagend. “Sy was vir twee weke verskriklik naar en het gewig verloor, maar sedert ons terug is, eet sy beter en begin sy weer krag opbou,” sê haar ma. “Sy kry nou fisioterapie om haar nek, kop en regterskouer te versterk.”
Die familie het enorme ondersteuning ontvang van organisasies soos Arms of Mercy, The Pace Foundation en Cupcakes for Kids with Cancer. “Ons is ongelooflik dankbaar vir almal wat gehelp het, van mense wat donasies gemaak het tot vriende wat ons emosioneel bygestaan het,” sê Mukheibir.
Janique is nou gefokus op haar herstel en sien uit daarna om weer voluit te speel en te swem. “Sy het nog altyd met ’n spesiale dryfmiddel geswem, maar nou wil sy net in die water spring sonder enige hulp. Dit is haar grootste droom, en dit gaan nou waar word,” sê haar ma.
Hoewel sy tans nie skool toe gaan nie, neem die gesin hul tyd om seker te maak sy is fisies en emosioneel gereed voordat sy terugkeer. “Sy is baie selfbewus ná alles wat gebeur het, so ons gee haar die kans om op haar eie tempo te herstel,” sê Mukheibir.
Vir nou is hulle net dankbaar om terug te wees in Bloemfontein en saam as gesin te wees. “Dit was ’n moeilike pad, maar ons het dit gemaak. Ons kan nie genoeg dankie sê vir almal se ondersteuning nie.”
justine@mahareng.co.za
